کد مطلب:316800 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:173
دختر از اتهام، رهایی یافت
مرحوم حاج احمد تهرانی معروف به كربلایی احمد كه یكی از پیر غلامان آقا امام حسین علیه السلام بودند و بیش از سی سال است كه هر شب جمعه در منزلشان مراسم روضه خوانی دارند برای مؤلف نقل نمودند كه:
حاج ملا آقاجان، در یكی از سفرهایش و در حال تشرف به حرم حضرت اباالفضل علیه السلام مشاهده می كند كه عده ای از یكی از قبیله های اطراف كربلا همراه با دختر و پسری به حرم آمده بودند و داد و فریاد عجیبی را در حرم راه انداخته بودند.
وقتی كه حاج ملا آقاجان علت را سؤال كرده بودند گفتند كه در بین اعراب بادیه رسم است كه وقتی دختری هنوز به خانه ی شوهر نرفته باشد با شوهرش ارتباطی نداشته باشد و اگر چنانچه حملی بردارد، متهم می شود.
این دختر نیز هنوز به خانه ی شوهر نرفته است ولی نامزد دارد و قسم می خورد كه توسط نامزدش حامله شده است ولی نامزدش قبول نمی كند به این لحاظ به حرم حضرت اباالفضل علیه السلام آمده ایم تا قسم بخورد. حاج ملا آقاجان می گوید به محض اینكه جوان رو به حرم كرد و قسم خورد ناگهان رویش سیاه شد و بر زمین افتاد و به این ترتیب دختر از اتهام رهایی یافت.
یكباره چو مهر، شعله ور گشت عباس
سوزنده تر از خشم شرر، گشت عباس
[ صفحه 132]
با یا لب خشك جگر گوشه ی عشق
از شط فرات، تشنه برگشت عباس
بر تشنه لبان، دجله ی بی تاب گریست
چون چشم فرات، مشك پر آب گریست
در دامن كهكشانی دشت عطش
خورشید، كنار نعش مهتاب گریست
او بود، دو چشم اشكباری كه مپرس
در بهت سكوت شام تاری، كه مپرس
می رفت و، صدای شیون مادر او
می گشت بلند، از مزاری كه مپرس
اشعار از «احد ده بزرگی»
[ صفحه 133]
حاج ملا آقاجان، در یكی از سفرهایش و در حال تشرف به حرم حضرت اباالفضل علیه السلام مشاهده می كند كه عده ای از یكی از قبیله های اطراف كربلا همراه با دختر و پسری به حرم آمده بودند و داد و فریاد عجیبی را در حرم راه انداخته بودند.
وقتی كه حاج ملا آقاجان علت را سؤال كرده بودند گفتند كه در بین اعراب بادیه رسم است كه وقتی دختری هنوز به خانه ی شوهر نرفته باشد با شوهرش ارتباطی نداشته باشد و اگر چنانچه حملی بردارد، متهم می شود.
این دختر نیز هنوز به خانه ی شوهر نرفته است ولی نامزد دارد و قسم می خورد كه توسط نامزدش حامله شده است ولی نامزدش قبول نمی كند به این لحاظ به حرم حضرت اباالفضل علیه السلام آمده ایم تا قسم بخورد. حاج ملا آقاجان می گوید به محض اینكه جوان رو به حرم كرد و قسم خورد ناگهان رویش سیاه شد و بر زمین افتاد و به این ترتیب دختر از اتهام رهایی یافت.
یكباره چو مهر، شعله ور گشت عباس
سوزنده تر از خشم شرر، گشت عباس
[ صفحه 132]
با یا لب خشك جگر گوشه ی عشق
از شط فرات، تشنه برگشت عباس
بر تشنه لبان، دجله ی بی تاب گریست
چون چشم فرات، مشك پر آب گریست
در دامن كهكشانی دشت عطش
خورشید، كنار نعش مهتاب گریست
او بود، دو چشم اشكباری كه مپرس
در بهت سكوت شام تاری، كه مپرس
می رفت و، صدای شیون مادر او
می گشت بلند، از مزاری كه مپرس
اشعار از «احد ده بزرگی»
[ صفحه 133]